06.05.10 RG tek erkekler finali o gün aslında bildiğimiz ve gördüğümüz her şey yanlışmış. Şampiyon Söderling olmuş. Nadal en sevdiği zeminde toprağın en prestijli turnuvasında finalde geçen sene onu yenen Söderling'e tekrar yenilmiş. Toprak slam yapma(tüm masterslar ki 3 adet ve RG toprak kortta oynanan tek GS) şansını kaybetmiş, dünya 1 numara olma ihtimalini, GS'ler de 7 leme şansını. Ayrıca yenildiği kişi de bir Federer ya da başka biri değildi. Geçen sene onu burada yenen , RG'da yenilmeme serisini bitiren, Wimbledon'da tartıştığı, çaktırmamaya çalışsa da pek bi hoşlanmadığı insanın elinde silahşörler kupasının yükselmesi pek bi iç burkutucu görüntüydü. Canı yanıyordu, mental olarak ne kadar iyi olsanız da bazı zamanlar vardır ve tahammülü pek bir zordur...
Aniden tribünlerden bir çığlık yükseldi Vamooooossss diye. İşte başladı o anda toprakta resital. İlk setin ortalarında bir yerde duyuldu bu ses. Ondan sonra başladı her şey. Herkes Söderling'in çok daha fazla direnç göstericiğini sanarken, aşkından karşılık gören, gözü başka bir şey görmeyen maşuk ona layık olabilme adına çoştukça çoştu.
Baskı büyüktü üstünde. Onun için aktı o gözyaşları maç sonunda. Kafasındaki o ürkütücü senaryoyu bölen Vamos şimdi her şeyi daha berrak yaptı. 7. GS, toprak slam ve yeniden dünya 1 numarası olma. Ayrıca yıl sonu yapılan sadece ilk 8'in katıldığı turnuvaya da biletini alan ilk kişi oldu. Hadi hayırlı uğurlu olsun. Kolay değildi yaptıkların. RG gibi bir turnuvada tek set bile vermeden şampiyon olmak hele de bitti denilen biri için. Tabii seni bu baskılardan kurtaran ve her şeyin yönünü pozitife çeviren toprağa teşekkür edelim değil mi: İyi ki varsın toprak;)
ona bitti diyenin cenesi kopsun... 1 tanesin Nadal iyiki varsın ağlak adamım benim :))
YanıtlaSilkopmasın yahuuu...
YanıtlaSilama bundan sonra kimse kolay kolay bitti diyemez cümle aleme toprakta en iyi olduğunu çok net bir biçimde ispatladı